Δεν είχα σκοπό να γράψω σήμερα, αλλά κάτι με έσπρωξε σε αυτό.. Ένα τραγούδι ή ότι είναι αυτό.. Έτσι, για να ξεχάσω και να προσπεράσω…
Ένα τραγούδι θα σου γράψω
Λίγα λογάκια της καρδιάς
Μήπως μπορέσεις να καταλάβεις
Πως μ’ ενοχλεί που προσπερνάς
Δεν θέλω «βάσανο» να γίνω
Να σ’ ενοχλώ ξανά & ξανά
Ούτε στη σκέψη σου να μείνω
Σαν κάτι που έφερε «μπελά».
Ήθελα μόνο να σ’ ακούω
Σαν τραγουδάκι μαγικό
Που με έκανε να νιώσω κάτι
Μαζί μυστήριο και ερωτικό…
Εδώ σε αφήνω και αλλάζω πορεία
Περνώ το δρόμο σου και προσπερνώ
Θα μείνεις για πάντα στην φαντασία
Σαν ένα όνειρο μοναδικό….
2 σχόλια:
Ο πόνος και η πίκρα της απόρριψης μας δίνουν έμπνευση.. Μόνο τα καλά στιχάκια να μείνουν και καμιά πικρή γεύσση.
Σε φιλώ μουτράκι...
δεν ειναι κακό να είσαι το βάσανο καποιού Χαρουλίτα μου!!! ούτε ο μπελάς του!!! ....χρειάζονται κι αυτά!! χρειάζονται!!! αλλά....το να την κάνεις όταν βλέπεις ότι κάτι δεν τραβάει ...είναι ό,τι καλύτερο!!!
Δημοσίευση σχολίου