12/7/09

Γενέθλια......

Περίπου, σαν σήμερα ( Ιούλιος ήταν πάντως ) πρίν απο ένα χρόνο, δημιουργήθηκε με την βοήθεια ενός πολύ καλού μου φίλου και συναδέλφου, αυτό εδώ το ημερολόγιο....

Με πολύ κόπο και προσπάθεια μπόρεσα να φτοιάξω κάποια βασικά πράγματα.. Δεν είχα ιδέα τί γίνεται και τί μπορείς να κάνεις μέσα σε αυτόν τον τεράστιο κόσμο που λέγεται internet. Στην πορεία γνώρισα σημαντικούς ανθρώπους για μένα.. Κάποιοι με βοήθησαν σε κάποια πράγματα στο μπλόκ μου και κάποιοι άλλοι σε πράγματα που έχουν να κάνουν με την ζωή μου...

Ένιωσα, έκλαψα, γέλασα, τραγούδησα, φώναξα, δημιούργησα, έπαιξα.. Πέρασα πάρα πολύ όμορφα και έχω σκοπό να συνεχίσω....

Δεν θα ήθελα να αναφέρω ονόματα και μπλόκ των ανθρώπων που στάθηκαν δίπλα μου σε ότι κι αν τους ζήτησα. Το ξέρουν οι ίδιοι κι εγώ και αυτό μας είναι αρκετό.

Σας ευχαριστώ και θα είμαι πάντα εδώ για σας.



Για όλους μαζί και τον καθένα ξεχωριστά. Πάρτε τουρτίτσα.. Έχει για όλους.

Φιλάκια πολλά και να περνάτε καλά.

11/7/09

Ξημερώνει.........

Ε, και λοιπόν!!! Παρασκευή βράδυ.. Ύπνος δεν μου κολλά.. Είχα διάθεση για κάτι τέτοιο. Και είπα να το μοιραστώ...





Ξημερώνει
κι εγώ στους δρόμους τριγυρνώ
κι αν χαράζει
το φως δε φτάνει εδώ

Που να είσαι;
ποια χέρια σε κοιμίζουνε;
ποια τραγούδια
σε νανουρίζουνε;

Μια καρδιά, έχω μόνο μια καρδιά
που για σένα κλαίει κάθε βραδιά

Ξημερώνει στου κόσμου όλου τις καρδιές
μα για μένα
δε χάραξε ποτές

Σε φωνάζω
και να μ΄ακούσεις δεν μπορείς
ξημερώνει
κι εσύ δε λες να 'ρθεις


Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

8/7/09

Χωρίς τίτλο

"Πως μπορεί να βρεθούνε μαζί,
η δύση κι η ανατολή...
πως μπορεί να βρεθούνε μαζί,
η ξαστεριά και η βροχή...

Xλωμό φεγγάρι και ήλιος ξανθός
η πίκρα απ΄το δάκρυ, του γέλιου ο ανθός
η άκρη του κόσμου, το κέντρο της γης
δυό χείλη να σβήνουνε, πόνους πληγής....

κι όμως τα βρήκα... όλα μαζί
μες στο ζεστό σου το φιλί..."


Λέξεις γραμμένες για μένα.... Όχι απο μένα!!!

Σε ευχαριστώ πολύ...