8/7/09

Χωρίς τίτλο

"Πως μπορεί να βρεθούνε μαζί,
η δύση κι η ανατολή...
πως μπορεί να βρεθούνε μαζί,
η ξαστεριά και η βροχή...

Xλωμό φεγγάρι και ήλιος ξανθός
η πίκρα απ΄το δάκρυ, του γέλιου ο ανθός
η άκρη του κόσμου, το κέντρο της γης
δυό χείλη να σβήνουνε, πόνους πληγής....

κι όμως τα βρήκα... όλα μαζί
μες στο ζεστό σου το φιλί..."


Λέξεις γραμμένες για μένα.... Όχι απο μένα!!!

Σε ευχαριστώ πολύ...

10 σχόλια:

jacki είπε...

:)
Πανέμορφο..
Και μπράβο σου που εμπνέεις έτσι όμορφα τους γύρω σου χρυσαφένια μου.

elis.pandora. είπε...

Oταν τα χείλη σμίγουνε,όλοι οι πόνοι σβήνουνε!!!Καλημέρα !!!

THANASIS MAKEDONAS είπε...

Πολύ όμορφο. Κι όμως τα βρήκα... όλα μαζί
μες στο ζεστό σου το φιλί..." Καλημέρα.

Σταλαγματιά είπε...

Πολύ γλυκό!
Κι όμως μπορούνε όταν δυο καρδιές χτυπούνε στον ίδιο ρυθμό τότε μπορούνε.

Φιλί

Mikros Alitis είπε...

Πολύ όμορφο....
Μια ζεστή αγκαλιά παίρνει τα πάντα μακριά...

Dreamy Cloud είπε...

Τι όμορφο να είσαι πηγή έμπνευσης.. Υπέροχο!!Καλημέρ, φιλάκια πολλά!!

#lockheart# είπε...

ποιητρια μου εσυ...
τυχερος ο εμπνευστης σου...
φιλακι!!!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Πολύ όμορφη η αφιέρωση.. Χαίρομαι για σένα.. για σας! :)))

mahler76 είπε...

ωραία αφιέρωση. πάντα τέτοια σου εύχομαι.

Aνεμος είπε...

πολυ καλο που εισαι εσυ σε χασαμε??