30/3/09

Ο Μάρτης τελείωσε......σχεδόν ! ! !

Σήμερα υπέγραψα την παραίτηση μου!!!

Είμαι χαρούμενη που έκανα αυτό το βήμα...
"Που παίρνω φόρα" ... *Έτσι μου είπε μια e-φίλη μου...

Διάλεξα δύσκολη εποχή για αλλαγή δουλειάς, αλλά όταν θές πραγματικά κάτι νομίζω δεν υπάρχουν δύσκολες εποχές... Αν θές να δουλέψεις βρίσκεις...

Άλλα πράγματα είναι δύσκολο να έρθουν στη ζωή σου.. Όπως "Οι φίλοι"....


Σας ευχαριστώ για τη φιλία σας..
Σημαίνει τόσα πολλά για μένα....

Για την καλοσύνη, την κατανόηση
και την αγάπη που μου προσφέρατε απλόχερα.

Για τις ώρες που μοιραστήκαμε,
εδώ, μαζί σαν μιά γροθιά....

Για την αγκαλιά σας!
Όταν είχα την ανάγκη να κλάψω.....

Για την υπομονή σας!
Όταν είχα την ανάγκη να φωνάξω....

Για το χαμόγελο σας!
Όταν δεν μπορούσα να χαμογελάσω....

Για την τόνωση του εγώ μου..
Τις φορές που ένιωθα τόσο μικρή.....

Η φιλία είναι ένας δεσμός που δεν εξαγοράζεται....
Ούτε με όλα τα χρήματα του κόσμου...


Είστε πάντα μαζί μου.. Στο μυαλό & στην καρδιά μου!!!



Με πιό πολύ χαμόγελο, ανοιξιάτικη διάθεση και ατέλειωτο "bloggarisma... μαζί σας"....

26/3/09

Λίγες μέρες έμειναν…..

Πριν την αποχώρηση μου… Το κλίμα είναι περίεργο…

Πρέπει να προχωρήσω, να βρω αυτό που πραγματικά μου ταιριάζει..

Είναι δύσκολο για μένα να κάνω κάτι που πραγματικά δε μπορώ. Υπάρχουν κάποια πράγματα στη ζωή μας, που δεν μπορούμε να τα κάνουμε..

Όχι γιατί δεν θέλουμε…
Ένα χρόνο τώρα, προσπαθώ… Να μάθω την δουλειά, να τρέξω, να στηρίξω..

Αλλά δεν γίνεται.. Θέλω μια δουλειά που να με εξιτάρει. Να δώσω όλο μου τον εαυτό.. Να νιώθω ότι δίνω πράγματα, ότι προσφέρω και ότι αξίζω αυτά που παίρνω πίσω…

Ίσως σας χάσω για λίγο.. Ίσως..

Μου είναι αδιανόητο να λείπω έστω και μια μέρα από την Bloggo-σφαιρα.. Από το δεύτερο σπίτι μου.. Από τους φίλους μου..

Αλλά έτσι πως ήρθαν τα πράγματα, θα δυσκολευτώ λίγο..
Μου πέσανε πολλά μαζί και θα πρέπει να τρέξω ...

Σας ευχαριστώ που είστε εδώ και ελπίζω να τα ξαναπούμε πολύ πολύ σύντομα!!!

Να περνάτε καλά και να χαμογελάτε……. :))

24/3/09

3....2....1....
Πάμε......



Eκεί που όλα προχωρούν το "Κeep on Βlogging" προσπερνάει...

Μια παραγωγή της "Skouliki Fun Club και του Tzonakou"... και φυσικά των παιδιών που υποστηρίζουν την προσπάθεια τους.

Laplace78... Γιώργος Τ... Kitsosmitsos... και Ρeggylou... (δεν έχω link.. Συγνώμη Peggylou )...

Kαλή επιτυχία σε όλους και σε όλα αυτά που δημιουργείται...

Φιλιά...

22/3/09

Μάτια μου...

Εκείνο το απόγευμα, καθόταν στο μόλο, πάνω στα δίχτυα των ψαράδων. Της είχε προτείνει ο Λουκάς να καθίσουν να απολαύσουν το ηλιοβασίλεμα. Η Λένα μύριζε τον αέρα, ανάσαινε την αλμύρα της θάλασσας και ρουφούσε τα λόγια του με ακόρεστη δίψα.

" Μακάρι να μπορούσες να το δείς Λενιώ...."
" Το βλέπω, Λουκά. Το βλέπω μέσα απο σένα. Εσύ, είσαι τα μάτια μου..."



Παρασκευή βράδυ, σε έναν πολύ όμορφο χώρο, στην Γλυφάδα....αναμένωντας για την παρουσίαση ενός βιβλίου..

Τί κάνω εγώ εδώ;; Σκέφτηκα....
Πω πω.. Μήπως δεν έπρεπε να έρθω;;

Ένας ζεστός αέρας, σκόρπισε την σκέψη μου.. Δύο πολύ όμορφες γυναίκες μπήκαν στην αίθουσα.. Μία ξανθιά, μία καστανομάλλα... Τις αναγνώρισα αμέσως...

Η Μαρία και η Έλενα... σκέφτηκα... Ήρθαν προς το μέρος μου.. Χαιρέτησαν δύο κυρίες που καθόντουσαν δίπλα μου και γύρισαν σε μένα...

Έλενα...λέω στην Καστανομάλλα. Εγώ είμαι η Xaroylita.. Μια αγκαλιά τόσο ζεστή.. Σαν να με ήξερε χρόνια.. Σαν να ήμουν δικός της άνθρωπος..

Να σου συστήσω την Μαρία Τζιρίτα...είπε η Έλενα... Μια ματιά μόνο ήταν αρκετή..για να καταλάβω ότι είχα κάνει καλά που βρισκόμουν εκεί..

Αυτή η βραδιά θα μείνει πάντα στο μυαλό και στην καρδιά μου..για να μου θυμίζει πόσο υπέροχο είναι να βλέπεις με τα μάτια της ψυχής..

Μαρία μου, σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά και εύχομαι να μας χαρίζεις ακόμη πιό υπέροχες διαδρομές μέσα απο τα μάτια σου..

17/3/09

Περι μουσικής του "Blog"


Γειά σας... Εντάξει.. Θα μου πείτε, τί έγινε ρε κοπελιά.. Δε σε προλαβαίνουμε.. Μας έχεις πρήξει με τις αναρτήσεις σου κάθε μέρα.. Και δίκιο θα έχετε..


Αλλά να.. Τον τελευταίο καιρό νιώθω όλο και πιό πολύ την ανάγκη να βρίσκομαι εδώ... Να μοιράζομαι τις σκέψεις μου και να ακούω μελωδίες ερωτικές..

Όπως φαντάζομαι, θα είδατε ότι πρόσθεσα κι άλλο ραδιάκι στο μπλόκ μου....το ροζάκι εκεί δίπλα.. Που παίζει αυτά τα καταθληπτικό-ερωτικά τραγούδια.. Απο την πρώτη στιγμή που άνοιξα αυτό το μπλόκ, με συνόδευαν πάντα οι μουσικές επιλογές των φίλων μου "Uzuburu-buru".. Δεν έβγαλα το ραδιάκι τους γιατί θεωρώ ότι οι μουσικές επιλογές τους "Δεν παίζονται"... και θα ήταν κρίμα να μην τους έχω εδώ. Απλά είχαν την επιθυμία για κάτι διαφορετικό...

Κι έτσι αποφάσισα να φτοιάξω ένα δικό μου ραδιάκι το οποίο θα παραμείνει εκεί για λίγες μέρες.. Άντε, λίγες βδομάδες...

Εάν δεν σας αρέσουν οι επιλογές μου, πείτε το εεεε. Μην ντρέπεστε.. Και θα το κάνω να σταματήσει άμεσα...


Φιλιά πολλά σε όλους και τα λέμε σύντομα!!!

16/3/09

Kλείνω τα μάτια.....




κι ονειρεύομαι το χτές....

14/3/09

Nα χαθώ στα βήματα σου..........

Δε θα ψάξω να βρω αφορμές που σκοτώνουν τη νύχτα
δε θα ψάξω να βρω εραστέςπου δε θέλουν να χάσουν

Αγκαλιά σου θα με βρει η αυγή
αγκαλιά σου θα με βρει η αυγή

Να κρυφτώ μες στη σκιά σου
να χαθώ στα βήματά σου
να χαθώ όπως δε μ' έχασες ποτέ σου να χαθώ

Να κρυφτώ μες στη σκιά σου
για ν' αγγίξω την καρδιά σου
να κρυφτώ στους εφιάλτες σου σαν ίσκιος να κρυφτώ

Θα κοιτάξω να μπω στο καράβι που φεύγει το βράδυ
πελαργός που πήρε το φεγγάρι ξοπίσω

Αγκαλιά σου θα με βρει η αυγή
αγκαλιά σου θα με βρει η αυγή

Να κρυφτώ μες στη σκιά σου
να χαθώ στα βήματά σουνα χαθώ
όπως δε μ' έχασες ποτέσου να χαθώ

Να κρυφτώ μες στη σκιά σου
για ν' αγγίξω την καρδιά σου
να κρυφτώ στους εφιάλτες σου σαν ίσκιος να κρυφτώ

Στίχοι - Μουσική: Μπάμπης Στόκας
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ

13/3/09

Aλήθεια ή Ψέματα;;;

Οι χυλόπιτες των γυναικών προς το αντίθετο φύλο... και τί σημαίνουν...
Έτσι έλεγε ο τίτλος του e-mail που έλαβα...

Δεν νομίζω όμως να ισχύει μόνο για μάς... Και οι άντρες πάνω κάτω τα ίδια λένε...


1. Δεν είμαι σε καλή φάση τώρα.
Δεν σε γουστάρω τόσο πολύ ώστε να "ξεκολλήσω" από τον πρώην.

2. Είμαι μπερδεμένη.
Βγαίνω με άλλους δύο και δεν ξέρω ποιόν να διαλέξω. Σίγουρα όχι εσένα.

3. Δεν ταιριάζουμε.
Είσαι τόσο βαρετός, τόσο απροσάρμοστος που θέλω να βγω στα βουνά και να το φωνάζω.

4. Έχουμε μεγάλη διαφορά ηλικίας.
Είσαι μπαμπόγερος/ Είσαι ανώριμος.

5. Έχω σχέση.
Και με έχεις πρήξει τόση ώρα που μου μιλάς.

6. Δεν νιώθω έτοιμη για κάτι παραπάνω.
Και δεν σε γουστάρω και τόσο πολύ για να προσπαθήσω.

7. Δεν θέλω να μπερδεύω τα επαγγελματικά με την αισθηματική μου ζωή.
Δεν θα έκανα κάτι μαζί σου ακόμα κι αν το μόνο κοινό μας ήταν ότι ζούμε στον ίδιο γαλαξία.

8. Δεν σε είχα σκεφτεί πότε με αυτόν τον τρόπο.
Ούτε πρόκειται.

9. Θέλω να επικεντρωθώ στην καριέρα μου.
Ακόμα και κάτι τόσο βαρετό σαν τη δουλειά μου είναι καλύτερο από το να βγαίνω μαζί σου.

10.. Σε βλέπω σαν φίλο.
Είσαι άσχημος.

11. Κάναμε ότι μπορούσαμε, αλλά το «θέμα» δεν προχωράει.
Βαριέμαι να κάνω την οποιαδήποτε προσπάθεια για να είμαι μαζί σου.

12. Δεν νιώθω το ίδιο ερωτευμένη μαζί σου όπως παλιά.
Δεν σε θέλω ερωτικά.

13. Δεν ήμασταν ευτυχισμένοι εδώ και καιρό και το ξέρεις.
Δεν ήμουν ευτυχισμένη εδώ και καιρό και τώρα μάθε το.

14. Είσαι εκπληκτικός άνθρωπος, αξίζεις κάτι καλύτερο.
Σε έχω κερατώσει, κι έχω τύψεις.

15. Πρέπει να αποκτήσουμε κι άλλες εμπειρίες.
Εγώ τουλάχιστον αυτό κάνω ήδη, οπότε τρέξε να με προλάβεις.

16. Δεν είμαι έτοιμη για δέσμευση.
Δεν είμαι έτοιμη για δέσμευση μαζί σου.

17. Νιώθω να πνίγομαι, καλύτερα να περάσουμε λίγο καιρό χώρια.
Σε βαρέθηκα.

18. Είμαι μπερδεμένη, θέλω χρόνο να σκεφτώ.
Μου αρέσει και ένας άλλος που μου την πέφτει τελευταία.

19. Δεν φταις εσύ, εγώ φταίω.
Εσύ φταις.

20. Καλύτερα να μείνουμε φίλοι. ...
ώστε να μπορώ να σου λέω λεπτομέρειες για όλους με τους οποίους πήγα κι εσύ να ζηλεύεις.

Τα σχόλια δικά σας....

Υ.Γ: Συγνώμη που ανεβάζω συνέχεια έτοιμα κείμενα, αλλά ψάχνω ακόμα να βρώ την έμπνευση μου.... Δεν μπορεί... Κάπου εδώ θα είναι και δεν την βλέπω..

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους....

10/3/09

Best jokes...

Ηρθε e-mail.. Μόλις.. Τα καλύτερα 25 μικρά ανέκδοτα...

Μετά από μιά γρήγορη εκκαθάριση, αφαίρεσα 6 (που δεν με άγγιξαν καθόλου) και σας παρουσιάζω:

1.Σε ένα εστιατόριο ο πελάτης λέει στο γκαρσόν:
- Σας παρακαλώ, μπορείτε να πάρετε το κοτόπουλο να το ψήσετε λιγάκι ακόμα?
- Γιατί, τι έχει?
- Μου τρώει τις πατάτες!

2.Μετά από μια νύχτα ανελέητου σεξ μεταξύ ελέφαντα και μυρμηγκιού, ο
ελέφαντας δεν αντέχει άλλο και πεθαίνει. Όχι ρε πούστη μου, λέει το
μυρμήγκι, για μια νύχτα γαμήσι θα σκάβω μια ζωή!!

3.Οι νυχτερίδες κοιμούνται στο δάσος. Ξαφνικά, μια όπως είναι κρεμασμένη
ανάποδα, κάνει μία τσάκ και κάθεται όρθια στο κλαδί.
Από το διπλανό κλαδί μια άλλη νυχτερίδα φωνάζει στο από κάτω κλαδί:
- Μήτσο, ξύπνα. Ο Γιώργος λιποθύμησε

4.Ειδήσεις σε ποντιακό κανάλι:
Τραγικό δυστύχημα. Διθέσιο αεροπλάνο έπεσε σε νεκροταφείο. Έχουν βρεθεί 3000
νεκροί και οι έρευνες συνεχίζονται

5.- Γιατρέ μου, έχω πολλά νεύρα. Όπου πηγαίνω μπλέκω σε καβγάδες.
- Μάλιστα .... Πρέπει να προσπαθήσετε περισσότερο να συγκρατείτε το θυμό σας
αγαπητέ μου. Έχετε μπλέξει σε πολλούς καβγάδες;
- Ναι ... Γιατί; Τραβάς κάνα ζόρι;

6.Πρωί πρωί, μπάτσος σταματάει κάποιον που έτρεχε στην Κηφισίας.
- Καλημέρα, του λέει.
Και ο οδηγός:
- Ήτανε...

7.Μεθυσμένος σε σουβλατζίδικο:
- Ένα γύρο απ' όλα
- Πίτα?
- Άσε, λιώμα

8.Συζητούν δυο φαντάσματα:
-Να σε ρωτήσω κάτι
-Σ' ακούω
-Πιστεύεις στους ανθρώπους?

9.Πάει ένας Κινέζος στο περίπτερο:
- Γιαν τσι γιον Coca-cola!
Και ο περιπτεράς του απαντάει:
- Μια παγωμένη τι?

10.Ο σύζυγος στη γυναίκα του:
- Μωρό μου, δεν αντέχω άλλο να σε βλέπω να τυραννιέσαι έτσι όλη μέρα στην
κουζίνα...
Κλείσε την πόρτα!

11.Ένα ζεύγος κανίβαλων συζητάει:
- Πονάει η κοιλιά μου αγάπη μου.
- Και σου είπα να μην φας εκείνον το δύτη με την φλούδα.

12.Δύο τσιμπούρια έχουν πάει σε ένα πάρτυ.
Φεύγοντας αργά το βράδυ μετά από ξέφρενη διασκέδαση ρωτάει το ένα το άλλο:
- Θα πάμε με τα πόδια ή θα πάρουμε κανένα σκύλο?

13.- Γιαγιά, γιαγιά, να παίξω με τα βυζιά σου ;
- Παίξε, αλλά μην πας πολύ μακρυά!

14. Μπαίνει ένας μεθυσμένος σε ένα μπαρ, πλησιάζει μια και της λέει: 'Έλα
σπίτι μου να πηδηχτούμε μέχρι το πρωί!!!'
- 'Σας παρακαλώ, τι με περάσατε, για καμμιά πόρνη;'
- 'Γιατί μωρή, ποιος μίλησε για λεφτά;;;'

15. Αχ.... Μήτσουμ' μου 'ρχεται ουργασμούς...
- Σκάσε μωρή... Όταν γαμάει ο Μήτσος, δεν έρχεται κανείς...

16. Πιάνει ο Τοτός τους γονείς του στην κρεβατοκάμαρα να κάνουν 69. Τους
κυττάει απαξιωτικά, γυρνάει και τους λέει εκνευρισμένος:
- Και θέλετε να πάω εγώ σε ψυχολόγο επειδή τρώω τα νύχια μου;;;!!

17. Γιατί το σουτιέν είναι σύμβολο της Δημοκρατίας;
- Γιατί χωρίζει τη δεξιά απο την αριστερά, συγκρατεί τις μάζες, ελκύει το
λαό και ξεσηκώνει τα πλήθη!

18. Tι κοινό έχει το συζυγικό sex με μία καντίνα στην Eθνική;
1. Ποιότητα μέτρια...
2. Ποικιλία περιορισμένη...
3. ...Aλλά στις τρεις η ώρα τα χαράματα, τι άλλο να βρεις ανοιχτό;;;

19. - Μαμά, τώρα που έγινα 16 χρόνων να βάλω σουτιέν;
- Όχι Μανώλη...

Ελπίζω να διασκεδάσατε.. Καλό απόγευμα, καλή συνέχεια. Τα λέμε!!!

8/3/09

Βόλτες...

Ξημέρωσε Κυριακή... Επιτέλους, θα κοιμόμουν μέχρι αργά...

Χτυπάει το τηλέφωνο....

Παρακαλώ...
Έλα,ρε.. Τί έγινε. Ακόμη κοιμάσαι; (η φίλη μου)
Ναι, ρε κοπελιά.. απαντώ
Έλα, σήκω.. Σε μιά ώρα θα περάσουμε να σε πάρουμε...
Και που θα με πάτε, κορίτσι μου, καλό;
Πάμε, Βυτίνα...
Χιόνι;;; Έχει ή ......!
Τρελό.. Έλα, σε μια ώρα θα είμαστε σπίτι σου..
Οκ. Περιμένω.
Φιλιά!!!
Φιλιά....

1) Σιγά μην έχει χιόνι.. Καμιά μπόρα μόνο. Κοίτα μαυρίλα εκεί!!!!


2) Τρελό χιόνι... Απίστευτο...


3) Αλλά δε το κόβω να κάνουμε σκί.. Δεν έχω κάνει και μαθήματα..
Μη ξεφτιλιστούμε!!!



4) Πάμε καλύτερα καμιά βόλτα με το αμάξι και γυρνάμε μετά για καφέ...


5) Μήπως να πέρναμε μαζί μας και αυτό το πανέμορφο σκυλάκι!!!!!!


Τέλεια ήταν... Να το ξανακάνουμε..

Καλό βράδυ..

5/3/09

Έπαιξα και κέρδισα....

Κλείδωσα το σπιτικό μου και βγήκα βολτίτσα με το αμάξι...

Είναι τόσο έντονη Σιωπή.." Την ακούω απο χιλιόμετρα. Μαύρος ουρανός, ήχοι μαγευτικοί... μιά πόλη, μεθυστική... Φεύγοντας πήρα και το μπουκάλι, για να έχω για την διαδρομή... jack.
Κοιτάζω δεξιά κι αριστερά, αμέριμνη. Γύρισε ο καιρός.. Ώχ, κουνιέται το αυτοκίνητο..
"Ο Άνεμος" θα με πάρει και θα με σηκώσει.. Αλλά είναι όμορφος. Θα καθαρίσει και η ατμόσφαιρα...
Σκόρπιες σκέψεις πλημμύρισαν το μυαλό μου.. Σταμάτησα στο φανάρι.. Κόκκινο. Άναψα τσιγάρο και χάθηκα για λίγο..στον ουρανό του,περιμένωντας να ανάψει πράσινο για να συνεχίσω την διαδρομή μου.

Ήχοι απο κόρνες τάραξαν τις σκέψεις μου!!! Μα τί γίνεται εδώ, φωνάζω!!!
Του Mahler το κάγκελο, κυρά μου.. Ακούγεται μιά φωνή απο το βάθος του δρόμου..
Σε μένα μιλάτε κύριε... απαντώ με ύφος blaze...
Ναι, κυρά μου. Σε σένα μιλώ... μου απαντά εκείνος....

Πάω στο μέρος του, έτοιμη για τσαμπουκά.. Και πάνω που το'χα ρε γαμώτο... με τούμπαρε ο τυπάκος.. του είχε χαλάσει και το τουτού και τον πήγα και στο σπίτι του.. Έχε χάρη που συμπάθησα το μούτρο του...

Έμενε κοντά και δεν άργησα.. Μα τί στο καλό είναι όλες αυτές οι τρύπες.. Τί γίνεται εδώ.. Α, δεν είμαστε καλά.. Τι λέει εκεί;;;

Προσοχή ! ! ! Εισέρχεστε στη ζώνη του ατέλειωτου γέλιου..

Skouliki Fun Club.. ; Θα τρελαθώ... Πω, πω!!! Είναι γαμάτα εδώ. Ίσως έρθω αύριο που θα έχω χρόνο.. να χαζέψω και τα υπόλοιπα.

Τί είναι αυτό που γυαλίζει εκεί στο βάθος.... Κάτσε να σταματήσω να δώ... Αχού!!!

Ένα Gatti.. Τί κάνεις εσύ βρε τέτοια ώρα ξύπνιο έξω απο το γήπεδο... Θα σε πατήσει κανείς και είναι κρίμα.. Έλα πάμε σπίτι.. Θα σε ψάχνουν οι δικοί σου..


Κι αφού πήγα σπίτι κι άφησα το gattouli είπα να γυρίσω πίσω... Ήρθε μήνυμα στο κινητό.. Κάτσε να δώ... Ποιός είναι τέτοια ώρα...

Είστε καλεσμένη στο "Α be ba blog , το μπινελικοδρόμιο".. Σας περιμένουμε για να πάρετε το βραβείο σας... Τί να πώ.. Βραβείο ή μπινελίκια.. Λές να τους προσπέρασα στο δρόμο και να μου κάνουνε πλάκα; Ζήτησα διεύθυνση και έτρεξα να δώ τί συμβαίνει. Βραβείο ήταν τελικά και τους ευχαριστώ... Στο γυρισμό έλαβα κι άλλο μηνυματάκι...

Kι άλλο βραβείο.. Everything53=Φιλία.. Τί καλό.. Nα σε σκέφτονται και να σε νιώθουν φίλο.. Θα περάσω αργότερα.. Υπόσχομαι...

Ένα καφεδάκι χρειάζομαι.. Να το πιώ σπίτι ή να αράξω κάπου, έξω.. Α... να εδώ. Φαίνεται ωραίο..μαγαζάκι .. Με τον καφέ, το λένε.. Κάτι θα ξέρουν.

Ένα νές γλυκό με γάλα, παρακαλώ.. Μια γλυκειά φωνή, απάντησε αμέσως....
Ο σερβιτόρος ήταν...Τί εξυπηρετικός άνθρωπος.. Και πολύ συμπαθής.. Πολύ κόσμο έχει εδώ.. Και τί αγαπημένοι που είναι όλοι;;

Τελικά, μόνο "Με αγάπη" θα γίνει ο κόσμος μας καλύτερος...


Lena_zip... Πέρασα υπέροχα.. Σε ευχαριστώ για το blogo-παίχνιδο..

Όποιος θέλει παίζει...

Σας ευχαριστώ όλους... Απο τότε που ξεκίνησα το ταξίδι μου στην μπλοκόσφαιρα όλα είναι πιό χαρούμενα και φωτεινά.. Φιλιά!!!


Y.Γ: Σύμφωνα με τις οδηγίες του παιχνιδιού, που πήρα απο την Lena_zip, επρεπε να βρώ 10 μπλοκόφιλους και να φτοιάξω ιστορία.. Ελπίζω να το πέτυχα.

Τα λερωμένα τ'άπλυτα......

........τα χιλιομπαλωμένα..λέει, η φίλη μου "Χρυσό Πιπι" , που με προσκάλεσε σε μπλοκοπαίχνιδο...

Αχ, βρε κοριτσάκι μου!!! Τί τα θές τώρα και τα σκαλίζεις....

Ναι, συμφωνώ μαζί σου!!! "To know us better" αλλά όχι και τόσο. Μη γίνουμε και ρεζίλι στην μπλοκόσφαιρα??????

Κάτσε να το σκεφτώ λίγο....

Μμμμμμμμμ...

.....

.....

Οκ.. Θα παίξω λοιπόν..

1] Μου τι δίνει να με στείνουν.. Τρελένομαι, πως το λένε! Και γίνομαι ακόμη χειρότερη εάν δεν επικοινωνήσουν για να ενημερώσουν. Έχει τύχει αυτό και σηκώθηκα κι έφυγα.. Σιγά μη περιμένω σα το ........ 1 ώρα παρακαλώ.

2] Όταν νυστάξω, θέλω να πάω για ύπνο εκείνη τη στιγμή. Ακόμη κι αν είμαι έξω, για διασκέδαση κλπ. Θέλω να φύγω εκείνη τη στιγμή όπως και δήποτε και να γυρίσω στο κρεβατάκι μου. Σε διαφορετική περίπτωση, γίνομαι πολύ γκρινιάρα.. Τί να κάνω. Αφού θέλω να κοιμηθώ. Κακό είναι; Αν βρίσκομαι σε φιλικό σπίτι, κοιμάμαι και στον καναπέ. Δεν έχω πρόβλημα.. Ελπίζω να μην έχουνε ούτε οι φίλοι μου. Δεν μου έχουν πεί κάτι μέχρι τώρα!

3] Μη μου υποσχεθείς κάτι και δεν το κάνεις. Γίνομαι στενός κορσές. Κολιτσίδα ένα πράγμα...... Αφού υποσχέθηκες..... Αν δε μπορούσες να μην έλεγες τπτ :)

4] Όταν μαζεύω το σπίτι (σπάνια δηλ. χαχαχαχα) μου τι σπάει να έρχεσαι και να μου το ανακατεύεις. Δε φτάνει που καθάρισα, που έλιωσα στα πατώματα και έφαγα όλη τη σκόνη απο τα ράφια στη μάπα, έρχεσαι να μου γεμίσει ψίχουλα και στάχτες ( για τον αδερφούλη αυτά) και συν τις άλλης να μου χαλάσεις και το κάλυμα του καναπέ που δεν έχει ούτε μία τσάκιση. Τί να πώ. Μπορεί και να με μισήσεις!!!

Αρκετά ρεζιλεύτηκα δε νομίζεις... Τί... Θες κι άλλο;;;; Ούφ. Καλά, ντε μη φωνάζεις!!!!

5] Δεν μπορώ να φάω με τίποτα όταν υπάρχουν καινούργιες φάτσες στην παρέα.. Ε, δε μπορώ λέμε. Νιώθω αμήχανα. Νομίζω ότι με κοιτάνε στο στόμα.. Μετά απο την τρίτη φορά που θα συναντήσω κάποιον/ κάποια θα είμαι άνετη.

6] Τουλάχιστον μια φορά τη μέρα, κατεβάζω κουρτίνες και ονειρεύομαι.. Αν με πετύχεις σε αυτή τη φάση και μου μιλήσεις απλά δεν θα πάρεις απάντηση. Συνήθως μου συμβαίνει όταν είμαι σπίτι, χαλαρά, οπότε τη γλίτωσες.

7] Μου τι δίνει να μου κάνεις αναπάντητες στο κινητό για να σε πάρω πίσω.. Έχεις κάρτα; Και σου τελειώνει; Οκ.. Στείλε μνμ να σε πάρω. Τί κάνεις αναπάντητες και με εκνευρίζεις. Όσο για τις αποκρύψεις; Δεν τις σηκώνω ποτέ.

8] Εάν ξεμείνω απο money κλείνομαι σπίτι. Δε μ'αρέσει καθόλου να μου πληρώνουν οι φίλοι τα δικά μου πράγματα.. Σε αντίθετη περίπτωση δεν έχω πρόβλημα. Εάν ξεμείνεις εσύ, εγώ είμαι εδώ.

9] Θέλεις κάτι απο μένα; Ζήτα το ευθέως. Μη φτοιάχνεις ολόκληρο story!!!! Mε βασανίζεις..

10] Αυτά.... Δεν έχω δέκατο

Φιλάκια και σε ευχαριστώ! Πέρασε και η ώρα .

Τα λέμεεεεεεεεεεε!

4/3/09

Έχεις δύο επιλογές ! ! !

Το παρακάτω κείμενο μου το έστειλε η αδερφούλα μου.. Και μου έγραφε στο e-mailάκι της, αν έχω έστω και λίγο χρόνο, να το διαβάσω..

Εάν θέλετε, διαβάστε το. Είναι αρκετά μεγάλο αλλά δεν έχει σημασία!!! Αντιγράψτε το, προωθήστε το, βγείτε απο το μπλοκάκι μου.. Κάντε ότι λέει η καρδιά σας.. Δεν ήθελα να το προωθήσω στις επαφές μου.. Ήθελα να το έχω εδώ.. Να το χαρίσω σε όλους μας...

****** ****** ****** ****** ******

Τι θα έκανες εσύ; Θα διάλεγες, σίγουρα..
Μην κοιτάξεις για κάτι αστείο σ' αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει, μα διάβασέ το.

Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς από όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.

Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση.
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται από εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια.
Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"

Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε.

"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..

Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω από ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.
Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.
Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα από τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.

Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.

Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρεις πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν από το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα από την εξέδρα.

Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρεις έξω από την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.

Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη,τον άφησαν!

Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.

Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.

Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω από το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω από το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακριά κι από τους άλλους συμπαίκτες του.

Όλοι στις εξέδρες, και από τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..."
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα από χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...

Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε...τρέξε.."
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.
Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, προς τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.

Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του
έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"

Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "από 'δώ, από 'δώ Shay.."
Καθώς ο Shay πέρασε από την τρίτη, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."
Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.

Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και από τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.

Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.

Και τώρα, .κυρίες, ...κύριοι, ...ο επίλογος..
Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.
Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.

Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.
Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:
Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς;
ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιο κρύο;


Ένας σοφός είπε κάποτε, "κάθε κοινωνία κρίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιο αδύναμους ανάμεσά της"

Δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός..

...και, χαμογέλα!!! ...μας παρακολουθούν παιδιά.

3/3/09

Για να μη με χρεώσουν!!!

Δε μ'αρέσει να χρωστάω... Κι επειδή χρωστάω στον Κύριο Δια[κριτικό] πρέπει να ξεπληρώσω...

Η οφειλή μου, έχει να κάνει με το "avatar" που επέλεξα να έχω ξεκινώντας το μπλοκάκι μου..



Διάλεξα την "minnie" γιατί:

1) Λατρεύω τα "miki maous".. Για να καταλάβεται, όταν πήγαινα σχολείο και διάβαζα, μέσα στα βιβλία μου, στη μέση υπήρχε πάντα ένα μικυ μάους...Και εννοείται πως ακόμη διαβάζω!

2) Γιατί έχει αυτό το ναζιάρικο στυλάκι που πολύ μου ταιριάζει. Έτσι νομίζω..

3) Γιατί είναι παραπονιάρα και γκρινιάρα. Άρα,μοιάζουμε και σ'αυτό.. Αλλά εγώ δεν είμαι γκρινιάρα, (είμαι εγώ γκρινιάρα;;;)

4) Γιατί είναι παιχνιδιάρα και μ'αρέσει!

4) Και τέλος επειδή έχουμε και οι δύο αδυναμία στο φεγγάρι και στ'αστέρια..

Αυτά τα λίγα..

Γατο[διακριτικέ], σε ευχαριστώ πολύ πολύ...για την τιμή που μου έκανες να με διαλέξεις μέσα απο τόσους φίλους..για αυτό το παιχνιδάκι!!!

Καλό μήνα σε όλους...