28/10/08

Ανεμώνες...
























Στα σύννεφα εκεί ψηλά,
στου ουρανού την αγκαλιά,
ήμουνα χρόνια τώρα κλειδωμένη!

Στων αστεριών την συντροφιά
και με ελπίδα στην καρδιά,
πως θα' ρθεις για να είμ' ευτυχισμένη!!

Πέρασαν χρόνια και καιροί
κρύο, ζέστη και βροχή,
είδαν τα μάτια μου, ατέλειωτους αιώνες!

Μα σαν σ'αντίκρυσα εκεί,
ήλιος και θάλασσα μαζί,
γίναν οι στάχτες μου, χιλιάδες ανεμώνες!!!

4 σχόλια:

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Όμορφο σα τραγούδι!
Καληνύχτα!

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

απλο και ομως γεματο εικονες

Aνεμος είπε...

Μα σαν σ'αντίκρυσα εκεί,
ήλιος και θάλασσα μαζί,
γίναν οι στάχτες μου, χιλιάδες ανεμώνες!!! μ άρεσε χαρουλιτάκι καλησπέρα

jacki είπε...

Καλή μου Χαρουλίτα τι όμορφες εικόνες. Σου στέλνω ένα γλυκό φιλί.
Καλημέρα σου.