29/9/08

Λίγη ποίηση....

Μικρό λουλούδι που ανθίζει
κι όλο τον κόσμο πλημμυρίζει
απ' τ' άρωμα του το μεθυστικό...

Είν' η καρδούλα η δικιά σου
και η τεράστια αγκαλιά σου
που μ' έκαναν Να Σ'αγαπώ..

Με αγκαλιά μεγάλου άντρα,
μα με καρδιά μικρού παιδιού
είσαι για μένα το αστέρι,
του πιό λαμπέρου ουρανού..

2 σχόλια:

jacki είπε...

Πολύ όμορφο και γλυκό το ποιηματάκι σου καλή μου Χαρουλα.

~ΕΚAΤΗ~ ...φως και παλι φως η ψυχη που μαχεται... είπε...

ΠΟΛΥ.....ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΙΚΑ ΤΡΥΦΕΡΟ!ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΧΑΡΑ!