8/12/08

"Αντίο.. Αλέξανδρε!!!"

Αντίο κι απο μένα.. Δε σε ήξερα.. Δεν έχει σημασία.. Ένα παιδί ήσουν, που δεν πρόλαβε να ζήσει το παραμύθι του!!! Σε κάποιους δεν αρέσουν τα παραμύθια και αποφάσισαν πως δεν πρέπει να αρέσουν ούτε σε σένα.
Αναδημοσιεύω από το "Tzonako"...

ΠαραΜύθια

Της Χαλιμάς ...
... πες μας κι εμάς ...
πόσο θα ζήσεις, πόσο ακόμα,
βρεγμένο χώμα να μυρίζεις,
κι αέρας τα μαλλιά σου
πίσω να διώχνει ;
Με κάποια όνειρα,
να φέρεις σε πέρας,
με κάποιο πείσμα,
να διώξεις το τέρας,
με κάποια θέληση,
να πάς παραπέρα,
κι όμως δεν ήξερες ποια τύχη,
σ έφερε σ' αδιέξοδο,
μπρός πίσω τοίχοι,
κι όρμησες πάνω τους,
πριν καταλάβεις,
τα δευτερόλεπτα που σου 'μεναν,
ηρθε απο πέρα,
μια καυτή σφαίρα.
Τα παραμύθια σου, πήρανε τέλος,
χωρίς να θες.

7 σχόλια:

tzonakos είπε...

Oσο το βλέπω γραμμένο ξανα εδω, τόσο με συγκινεί, οχι το ποίημα, αλλα οι σκέψη, για τα όνειρα, τα παραμύθια, τις ελπίδες ενός παιδιού ... του κάθε παιδιού.

Καλη σου μερα.

xaroylita είπε...

@ Tzonako, το διαβάζω ξανά και ξανά.. Παραμύθι με θλιβερό τέλος.. Πολύ αληθινό..Να'σαι καλά..

Και σε σένα, Καλημέρα..

molemou είπε...

Τα παραμύθια σου, πήρανε τέλος,
χωρίς να θες.

jk in your life είπε...

ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ.ΚΡΙΜΑ...

copperINart I είπε...

Ένα μεγάλο μπράβο για την ανάρτηση σου.
Καλό ταξίδι Αλέξη κι από εδώ.

jacki είπε...

Στο καλό του και καλό ταξίδι.
Κι όσοι ξεμείναμε μονάχοι εδώ πέρα...

✿ margarita είπε...

...ακόμη ένας άγγελος!